De Terrasvraag!

Voor het derde achtereenvolgende jaar staan wij met onze crêpekraam (een hobby van Leon), in Lochem, tijdens 'Living Lochem', een Kunst en Cultuur evenement.
De weersvoorspelling voor het weekend is slecht, maar zelden bleek het weer zo ideaal voor een evenement: temperaturen rond de 21 graden, bewolkt en af en toe een zonnetje.
Zelfs de voorspelde buien door buienradar blijven achterwege.
Ideaal evenementenweer dus en dat heeft het publiek ook begrepen: het is gezellig druk, ook bij onze crêpekraam, hoewel het altijd beter kan.
We staan op het mooi aangeklede marktplein, met een prachtige open tent voor de presentaties en de muziek, zodat het publiek eventueel droog kan staan. Er staat een groot schaakbord voor de liefhebbers, er zijn verschillende kraampjes en het stadhuis achter ons is open voor een expositie. Er is een prijsuitreiking voor dichters en een veteranenclub van oude motorvoertuigen (het jongste voertuig is van 1940) maakt een tussenstop op de markt en zorgt voor de nodige reuring. Kortom, er heerst een gezellige bedrijvigheid in Lochem.

Als het even rustig is, staan we voor onze crêpekraam mensen te bekijken. Twee mannen, een schrijver en een fotograaf, benaderen ons met de vraag of de schrijver voor ons een gedicht mag voordragen uit eigen werk. Wij mogen er zelf één kiezen uit zijn gedichtenbundel.
Het wordt 'Vakantie in Frankrijk', hoe toepasselijk denken wij. Beelden van het 'joie de vivre', 'laisser-faire', zon en wijn trekken al in mijn verbeelding voorbij.
Ik moet wel even schakelen, want ik ben enigszins overrompeld door de vraag, de dichter, de fotograaf, mijn verwachtingen, de omgevingsgeluiden en de entourage.

foto: Frank van Noppen
Het wordt nog meer schakelen als blijkt dat het gedicht helemaal niet over het 'joie de vivre' van Frankrijk gaat, maar over een uitgeblust echtpaar dat met vakantie in Frankrijk is en in een sjofel cafeetje iets wil eten en drinken. Een cafeetje met een beperkte menu- en drankkaart en een echtpaar dat al veel te lang bij elkaar is en elkaar niets meer te vertellen heeft.
Vele mooie volzinnen en woorden komen voorbij. Elke zin lijkt belangrijk en roept een beeld op dat ik vast wil houden.
Het is alleen een beetje een chaos in mijn hoofd, waardoor ik het gedicht niet goed kan volgen. De laatste zin blijft me bij: de mobiel heeft geen bereik, hetgeen tevens verwijst naar de onderlinge onbereikbaarheid van het echtpaar.  Een gedicht waar de gelatenheid van het echtpaar vanaf spat. Voor zover ik het goed heb mee gekregen.
We babbelen nog wat, er worden foto's genomen en visitekaartjes uitgewisseld en voor we er erg in hebben zijn beide heren weer vertrokken, ons in verwarring achterlatend.

foto: Frank van Noppen
Missie geslaagd, want is dat niet het doel van Kunst?
Eénmaal thuis laat het me niet los, de dichter en het gedicht.  Heb ik de strekking wel goed begrepen en hoe klinken die mooie volzinnen nu precies?
Ik besluit de poëziebundel van Laurens Hoevenaren te bestellen.
Twee dagen later ligt de bundel op de mat: "Hoever is veilig hier vandaan?" De titel spreekt me aan, maakt me nieuwsgierig. Ik ga zeker de hele bundel lezen, maar eerst ga ik op zoek naar 'Vakantie in Frankrijk'. In de bundel heet het "Pastis". Het gedicht leest gemakkelijk en de zinnen zijn inderdaad mooi vol.
En ja, ik heb de strekking, ondanks de chaos in mijn hoofd, goed begrepen: het echtpaar leidt een uitgeblust leven. Ik zie zo'n echtpaar voor me, zwijgend zittend op een terrasje, verveeld roerend in een kop koffie, elkaar niet meer aankijkend of bezig met hun mobiel. Geen bereik!
"Hoever is uitgeblust hier vandaan?", denk ik, want wij kunnen, na ruim 30 jaar bij elkaar, ook heel goed zwijgend op een terras zitten! Een zwijgen in goede harmonie, in volle tevredenheid het voorbijgaande publiek observerend en daar natuurlijk het nodige commentaar op gevend, maar toch....... waar gaat 'zwijgen in volle tevredenheid' over in 'zwijgen uit verveling'?
Ik krijg een ingeving. Weet je wat? Ik stel de terrasvraag in. Telkens als we samen op een terras zitten, met de mobiel in de hand, stellen we elkaar de vraag: "Hebben wij nog bereik?"





Reacties

Populaire posts